Identification of Dickeya sp. causal agent of rice crown and stalk rot in Mazandaran province

عامل پوسیدگی طوقه و ساقه برنج در مازندران Dickeya spp. شناسایی
المیرا خادملو، میثم تقی نسب و حشمت ا.. رحیمیان

طی بازدید های انجام شده از خزانه ها و شالیزارهای برنج آمل و بابل علائم پوسیدگی طوقه و ساقه و مرگ در گیاهچه های برنج در سال 1384 مشاهده گردید. بررسی ها روی 8 جدایه برنج صورت گرفت که همگی روی محیط ائوزین متیلن بلو آگار سایه سبز متالیک ایجاد میکردند. همه جدایه ها گرم منفی، متحرک، دارای تاژک محیطی، بی هوازی اختیاری، کاتالازمثبت، اکسیداز منفی و قادر به لهانیدن برشهای سیب زمینی بودند. .همه جدایه ها دارای آنزیمهای فسفاتاز، پروتئاز و لسیتیناز، قادر به تولید اندول، استوئین، گاز از گلوکز و رشد در دمای 37 درجه بودند. همچنین همگی قادر به تولید سولفید هیدروژن از سیستئین و رشد در نمک پنج درصد بودند. هیچیک از جدایه ها قادر به تولید مواد احیاء کننده از سوکروز، استفاده از کتو متیل گلیکوزید، هیدرولیز کازئین و انجام واکنش متیل رد نبودند. همه جدایه ها توانایی تولید اسید از سوربیتول، تری هالوز را داشتند اما هیچیک توانایی تولید اسید از اینولین، والین، زایلوز، دی- تارتارات، لاکتوز، آرابینوز، الفا- متیل دی- گلوکوزید و اکثرا از فروکتوز را نداشتند. همچنین از مالونیت به عنوان منبع کربن نتوانستند استفاده کنند. با توجه به این ویزگیها جدایه ها به عنوان جنس Dickeya sp. شناخته شدند. خصوصیات خصوصیات جدایه های بررسی شده در این تحقیق نشان میدهد که این جدایه ها از نظر ویژگیهای مهمی چون عدم توانایی تولید اوره آز، حساسیت به اریترومایسین، هیدرولیز ژلاتین و نشاسته و تولید اسید از مانیتول و سالیسین با خصوصیات جدایه های گزارش قبلی از مازندران متفاوت میباشند. بنظر میرسد گونه های متفاوتی از جنس های Dickeya و Pectobacterium در ایجاد علائم سوختگی گیاهچه و پوسیدگی ساقه برنج در مازندران موثر میباشد.

Identification of Dickeya sp. causal agent of rice crown and stalk rot in Mazandaran province

E. khademloo1, M. Taghinasab2and H.Rahimian3
1Department of plant pathology, Tarbiat Modares University nmehrnoosh@gmail.com
2-College of crop sciences, Agricultural and Natural Resources Univ, Gorgan
3-College of agriculture, Mazandaran Univercity, Sari

Seedling blight and stalk rot of rice was observed in Amole and Babol nurseries and paddy fields in 2004. Eight strains were isolation on EMB medium and selected for characterization. Strains were Gram negative, rod-shaped, facultatively anaerobic, motile with peritrichous flagella, catalase positive, oxidase negative and rotted potato tuber slices. Tests for production of indole, lecithinase, protease, phosphatase, gas from glucose, acetoin, H2S from cysteine, growth in 37© and in 5% NaCl were positive. Production of reducing substances from sucrose, utilization of keto-methyl glucoside, hydrolysis of casein, methyl red reaction was negative. They produced acid from sorbitol and trehalose but not from arabinose, fructose, lactose, inulin, valine, and α-methyl-D-glucoside. They were thence identified as Dickeya sp. Characteristics of the strains used in the present study differed in some key tests including their negative reaction in urease production٫ sensitivity to erythromycin, hydrolysis of gelatin and starch and production of acid from mannitol and salicin٫ from the ones previously reported from Mazandaran. It appears that several Dickeya and Pectobacterium species are involved in seedling blight and stalk rot syndrome of rice in Mazandaran province.